Algen, wondermiddel voor zieke planeet?

De toekomst is aan de algen, zo lijkt het wel. In de zoektocht naar duurzame biobrandstoffen gaan steeds meer stemmen op voor algen als zogenaamde “derde generatie biobrandstoffen”.
Oliemaatschappijen als Shell en Chevron hebben al programma’s lopen of financieren onderzoek over biobrandstof uit algen. Ook in Nederland en België lopen experimenten met algenkweek voor biomassa, zowel op zee als op land, in open lucht of in gesloten kweekinstallaties.
Algen hebben een haast onuitputtelijk potentieel. Microalgen bijvoorbeeld kunnen zonne-energie op een meer efficiënte manier omzetten dan grondplanten en verdubbelen heel snel in volume. Omdat ze rijk zijn aan olie, koolhydraten en proteïnen kunnen algen zowel voor de productie van biodiesel als van ethanol gebruikt worden. De proteïnen kunnen verwerkt worden in dierenvoer of voedingssupplementen voor de mens. Als biomassa voor energie kunnen algen gebruikt worden die groeien in waterzuiveringsinstallaties of in bodemsaneringen, op mijnsites of rioleringsinstallaties. Als voedsel voor de algen kan water gebruikt worden dat afkomstig is van de landbouw en nog nuttige nutriënten bevat voor de algen.
Algen in open zee hebben nog een ander belangrijk voordeel: ze nemen CO2 op uit de atmosfeer. Op die manier maken ze de oceanen tot een massale opslagplaats van CO2. Elke dag absorberen de oceanen –71 procent van het aardoppervlak– 25 miljoen ton CO2 op. Omwille van die opnamecapaciteit kwam het Amerikaanse bedrijf Planktos enkele jaren geleden op het idee om honderd ton ijzerrijke rotsdeeltjes te dumpen in de Stille Oceaan ter hoogte van de Galapagos-eilanden, om zo als het ware de oceaan te bemesten en de algengroei te stimuleren. Bedoeling van het bedrijf was om voor de CO2 die het zo uit de lucht nam, geld op te strijken van bedrijven die CO2 kredieten nodig hadden. Het bedrijf heeft hiervoor heel wat kritiek gekregen en heeft het project voor onbepaalde tijd moeten opschorten.
De CO2-opname heeft immers als neveneffect dat het water verzuurt. Die verzuring bemoeilijkt of verhindert de kalkvorming, wat nefast is voor de mariene flora en fauna –koralen,  schelpdieren en de hele voedselketen van de oceaan. Bovendien hebben oceanen ook een belangrijke functie in het reguleren van het klimaat en kan overmatige verzuring en algengroei dit verstoren. Nu al vreest men het tipping point –de drempelwaarde die een omslag betekent– waarbij de oceanen niet langer CO2 opnemen maar zelf zullen afgeven.
De Nederlandse milieuorganisatie Stichting Natuur en Milieu waarschuwt ervoor dat algen wellicht slechts een klein deel van de oplossing kunnen zijn, en dat het ook hier belangrijk is duurzaamheidscriteria te respecteren.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

  • Latijns-Amerika & ecologie
    Alma De Walsche schrijft over ecologische thema’s, van klimaat- en energiebeleid, over landbouw- en voedsel tot transitie-initiatieven en baanbrekers. Ze volgt al enkele decennia Latijns-Amerika, met een speciale focus op de Andeslanden.

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.