Ruk naar links in Brussel en Wallonië

Gespleten land

© Brecht Goris

Bie Vancraeynest

Als u zich het voorbije weekend hebt bediend van de Vlaamse pers, dan hebt u slechts sporadisch iets opgevangen van de Brusselse verkiezingsresultaten. Wat er in Wallonië is gebeurd, u weet wel dat stuk van ons land dat zelfs niet meer getoond wordt op de weerkaart en al helemaal niet meer op de interactieve kaartjes op nieuwssites, daar hebt u al helemaal het raden naar. De hoofdstad van Vlaanderen is volgens het mainstream journaille Antwerpen. De breuklijnen in dit land lijken elke verkiezing iets dieper ingesleten.

Ruk naar links

Het is geen geheim dat ik me steeds meer verbonden voel met het Franstalige deel van het land. Forza Ninove en een blik op die gele en oranje gekleurde kaart van Vlaanderen gaat daar geen verbetering in brengen. Het verklaart misschien wel waarom ik vandaag nog steeds aan het glunderen ben. Ik kijk naar mijn stad en het zuiden van het land en ik beperk me tot de media die daar wel over berichten. ‘La vague verte’ et ‘la montee de la PTB’ echode het daar al vanaf zondagavond. Mijn mondhoeken begonnen toen al een beetje naar boven te krullen. En hoe meer uitslagen er kwamen, hoe blijer ik werd. Ik kan niet anders dan blij zijn met de uitslag van de lokale verkiezingen. Wat lokaal is gebeurd in Brussel, dat noem ik zonder schroom een ruk naar links.

Dat het een systeem is dat fundamenteel mank loopt, dat blijf ik natuurlijk vinden. Slechts één vrouw wordt burgemeester. Op de negentien. Slik. De PS blijft stevig in het zadel, ondanks corruptie, cliëntelisme en sclerose. Slik. Teveel lokale bevoegdheden blijven vreselijk versnipperd en vragen een gewestelijke benadering.

De mensen die een muur wilden bouwen omheen het Maximiliaanpark, die zijn er niet meer bij.

Maar toch tel ik mijn winst uit in de vorm van groene burgemeesters, de helft vrouwelijke verkozenen en een boost voor PTB*PVDA die PS-SP-A en de Groenen bij de les zullen houden. Ik tel voor het gemak wat bonuspunten voor de afstraffing van de neoliberale aanpak en het einde van het autotijdperk. De hoofdstad van dit land heeft geen extreemrechtse verkozenen meer. De N-VA krijgt geen echte voet aan de grond. De mensen die een muur wilden bouwen omheen het Maximiliaanpark, die zijn er niet meer bij. In deze tijden kunnen we niet anders dan daar moed uit putten. Toen ik deze morgen buitenkwam voelde de lucht al een pak zuiverder.

Tijdelijk verbond

De kaarten liggen gunstig voor een tijdelijk verbond tussen deze nieuwe coalities en de burgerbewegingen die de verkiezingsthema’s luidkeels op de agenda hebben gezet. Ik onthoud dat je van buiten de politieke stratosfeer ook stevig kan wegen. Deze verkiezingen zijn hier eigenlijk vooral gewonnen door de zwakke weggebruikers die zich georganiseerd hebben. Zij maken, al dan niet via burgerlijsten of partijen die investeren op het terrein het verschil.

Er is massaal gestemd op wat de programma’s van groen én rood gemeen hebben: schone lucht en veilige wegen punten. Het klassieke middenveld is gedepolitiseerd maar de burger is politieker geworden. Ik hoop dat lokale verkozenen ook na hun campagne blijven aanhaken bij de civil society en hen het voortouw laat nemen. Zij tonen namelijk hoe samenleven in de stad hoort te zijn, welk soort onderwijs we willen, wat je met de leegstand in de stad kan doen.

Billen bloot

Iemand vroeg het me nog eens in Café Changez, tijdens de debatreeks georganiseerd door Hart Boven Hard naar aanleiding van de verkiezingen. Of ik zelf niet overweeg om in de politiek te gaan. Ik had er net samen met andere burgers uit Laken het vuur aan de schenen gelegd van een handvol lijsttrekkers. De Nederlandstalige dan toch, in de hoofdstad liggen zo’n dingen ingewikkeld. Vrienden met een partijkaart stellen mij die vraag al lang niet meer want nog voor ze geopperd wordt, toeter ik al dat ik een tatoeage heb die zegt dat ik nooit in de politiek zal gaan, noch zal gaan werken voor een kabinet of administratie. In mijn broekzak zal je geen partijkaart vinden. Ik hou van ‘het politieke’ en niet van ‘de politiek.’ Dat is dan mijn gespleten persoonlijkheid.

En verder ben ik ook gewoon niet sympathiek genoeg om campagne te voeren. Je moet een positie in het leven zoeken in de doorsnede van je overtuiging en je kwaliteiten. In het middenveld voel ik me als een vis in het water.

Schepen zijn in een progressieve coalitie met een fijne portefeuille, zelf aan de knoppen mogen zitten. Ik begrijp dat mensen daartoe gedreven zijn.

Ik heb bewondering voor mensen die het wel doen. Op zo’n lijst gaan staan. Billen bloot en met je hoofd achter het raam van nachtwinkels en cafés. Die maandenlang campagne hebben gevoerd, en naast boeiende ook heel aantal vervelende gesprekken hebben moeten voeren. Ook zie ik de aantrekkingskracht van een mandaat op een lokaal niveau. Schepen zijn in een progressieve coalitie met een fijne portefeuille, zelf aan de knoppen mogen zitten. Ik begrijp dat mensen daartoe gedreven zijn.

Over dat campagne voeren heb ik wel wat suggesties. In te zetten voor de verkiezingen van mei misschien? Spaar ons in hemelsnaam van die drukwerktsunami. Spaar ons de ludieke acties. Op straat mogen jullie komen, hoe meer hoe liever, maar niet alleen om campagne te voeren. En als jullie dan toch met de campagnekaravaan onderweg zijn, spaar ons dan van de selfies van het campagne team, van jullie zelf dus eigenlijk, en zet de mensen en de evenementen waar je langs gaat in de kijker. Wie voldoende voeling heeft met het terrein, die hoeft niet op één maand overal te zijn.

Een op vijf stemgerechtigden ging niet stemmen in Brussel. Dat is 20 procent van de stemmen. De cijfers voor Vlaanderen en Wallonië, die ken ik niet. Ik ontmoet wel vaker niet-stemmers en ik heb dan moeite om argumenten bijeen te harken om hen te overtuigen om op zondagmorgen niet in bed te blijven liggen. Zeker als de hoogmis van de democratie gevolgd wordt door de kale kermis van uiteenvallende kartels en instant nieuwe liefdes over de partijgrenzen heen. Wie was afgehaakt, haakt bij dit schouwspel al helemaal niet meer aan.

Valt er echt geen inhoudelijke scherpe vraag te stellen? Kan de analyse eens worden gemaakt van wat al de kiezers drijft die radicaal op links hebben gestemd?

Tenslotte nog een tip voor journalisten die nu niet meer om de PTB*PVDA heen kunnen. Bruno Bauwens die in Brussel-stad stevig voet aan de grond krijgt, werd niet gevraagd naar hoe zijn lokale afdeling te werk is gegaan bij hun campagne, maar naar zijn standpunt over Venezuela. Zelden hoeven andere partijen zich te verantwoorden over hun buitenlandse connecties en sympathieën maar Peter Mertens zou een maandelijkse nieuwsbrief mogen versturen waarin hij zich telkens distantieert van Kim-Jong Un en nog zou hij de vraag krijgen.

Die riedel hebben we nu echt wel gehad. Valt er echt geen inhoudelijke scherpe vraag te stellen? Kan de analyse eens worden gemaakt van wat al de kiezers drijft die radicaal op links hebben gestemd?

Maar ik neem aan dat we nu eerst zeven sfeerreportages over de volkscafés in Ninove zullen mogen verwerken. Zo gaat dat nu eenmaal in een gespleten land.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

  • Coördinator van Vzw Toestand

    Bie Vancraeynest is coördinator van Vzw Toestand, een organisatie die leegstaande of vergeten gebouwen reactiveert tot tijdelijke en autonome socioculturele centra.

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.