COVID-19 maakt de nood aan onderwijs wereldwijd nog groter

Steeds meer kinderen blijven naar school gaan in noodsituaties

EU/ECHO/Pierre Prakash  (CC BY-NC-ND 2.0)

Onderwijs aan Rohingya-vluchtelingen in een kamp in Myanmar

Het recentste jaarrapport van organisatie Education Cannot Wait is hoopvol over de groeiende aandacht voor de continuïteit van onderwijs tijdens noodsituaties. ‘We zien politieke wil om kinderen die conflict ontvluchten, snel weer onderwijs aan te bieden.’ COVID-19 maakt die nood wereldwijd nog groter.

Humaira (15) zit op de modderige grond in een tent in het kamp Ukhiya in Cox’s Bazar. De regen tikt op het zeildoek. Ze kwam drie jaar geleden aan in Bangladesh, nadat haar vader was vermoord door het leger. Vandaag verblijft ze in het grootste vluchtelingenkamp ter wereld is, samen met nog een miljoen Rohingya-vluchtelingen.

Als vluchtelingenkind mocht ze aanvankelijk niet instappen in een lokale school, maar dat veranderde in januari. De Bengaalse overheid maakte toen bekend dat vluchtelingenkinderen onderwijs zou worden aangeboden en er voor hen een curriculum werd samengesteld dat de programma’s uit Bangladesh en die uit Myanmar combineert. Daarnaast krijgen ze ook vaardigheden aangeleerd die hen meer kans geven op een baan in de toekomst.

Blijf op de hoogte

Schrijf je in op onze nieuwsbrieven en blijf op de hoogte van het mondiale nieuws

Repatriëring naar Myanmar

Toen dat nieuws het vluchtelingenkamp bereikte, was het voor het eerst sinds lang dat Humaira nog eens kon glimlachen, vertelt haar moeder Samuda Khatun.

De nieuwe aanpak kwam er nadat Bangladesh het plan had opgevat om de Rohingya opnieuw te repatriëren naar Myanmar. De voorbereidingen hiertoe zijn al bezig. Onderwijs zou de kinderen helpen om sneller terug naar school te gaan na hun terugkeer in Myanmar.

Bangladesh vatte het plan op om Rohingya te repatriëren naar Myanmar. Onderwijs moet hen helpen daar weer naar school te kunnen.

Voor velen betekent dat een terugkeer naar de staat Rakhine, waar nog steeds een gewapend conflict aan de gang is. Humaira ligt daarvan niet wakker, zolang ze maar naar school kan. ‘Het enige wat ik wil is studeren’, zegt ze.

Het schooljaar voor de vluchtelingenkinderen moest van start gaan in april, maar daar stak corona een stokje voor. De pandemie resulteerde in een nationale lockdown in Bangladesh, zodat Humaira haar dromen weer moest opbergen.

75 miljoen kinderen in conflictsituatie

Het meisje is een van de 75 miljoen kinderen die wereldwijd in een conflictsituatie opgroeien. Velen van hen gingen nog nooit naar school of misten al jaren van onderwijs door oorlog, geweld en ontheemding.

Education Cannot Wait (ECW) is een multilateraal fonds en werkt aan het dichten van de kloof voor kinderen die in deze situatie verkeren. Uit data van ECW blijkt dat in 2015 39 miljoen meisjes niet naar school gingen vanwege oorlog of rampen.

Sinds 2016 heeft ECW bijna 3,5 miljoen kinderen, waarvan 48 procent meisjes, terug naar de schoolbanken kunnen sturen in 29 landen waar een humanitaire crisis heerst, waaronder Bangladesh. ECW werkt samen met 75 partners en heeft vandaag al in 662,3 miljoen dollar aan steungeld voorzien om onderwijs aan te bieden in noodsituaties.

Op 11 augustus presenteerde ECW het jaarrapport 2019, Stronger Together in Crisis. Daaruit blijkt dat er in 12 miljoen dollar is voorzien voor onderwijs voor Rohingya in Bangladesh. De helft daarvan is al besteed en dat heeft tot nu toe al 63.000 studenten naar de leercentra gebracht die door ECW en de lokale overheden worden georganiseerd. Het doel is om in totaal 88.500 kinderen te bereiken.

© Stella Paul / IPS

Rohingya-vluchtelingenkinderen in Cox’s Bazar mogen niet naar de lokale scholen gaan. In januari beloofde Bangladesh voor hen de uitrol van speciale scholen met het oog op een voorspoedige repatriëring naar Myanmar.

Uit de armoede geraken

Omdat de uitdagingen groot zijn en veel kinderen van Rohingya een leerachterstand hebben, hanteert ECW een holistische aanpak die out of the box-denken vereist: niet enkel wiskunde en taal bijbrengen maar inclusief onderwijs waarbij leerkrachten ook getraind worden om de kinderen veiligheid en psychosociale ondersteuning te geven.

Daarnaast gaat er ook veel aandacht naar handvaardigheden zoals naaien, borduren of het installeren en onderhouden van zonnepanelen. De leercentra hebben ook aparte toiletten voor meisjes en jongens, een belangrijke voorwaarde voor meisjes om zich veilig te kunnen voelen.

‘Onderwijs is een manier om uit de armoede te geraken. Het is de grootste troef die we aan jonge mensen kunnen geven.’

‘Onderwijs is een manier om uit de armoede te geraken. Het is de grootste troef die we aan jonge mensen kunnen geven’, zegt Henrietta Fore, uitvoerend directeur van Unicef, het kinderfonds van de Verenigde Naties, waar het secretariaat van ECW is gehuisvest. Zij ondersteunt de holistische aanpak die erop is gericht om jongeren veiligheid en bescherming te geven en hen zoveel mogelijk te bereiken door sterke samenwerkingsverbanden op het lokale en het globale niveau.

Volgens het laatste jaarrapport werkt deze aanpak en is er sprake van toenemend politiek engagement rond het aanbieden van onderwijs in noodsituaties. Van alle humanitaire steun ging 4,3 procent naar onderwijs in 2018. In 2019 was dat al gestegen naar 5,1 procent of iets meer dan 700 miljoen dollar.

Getroffen door COVID-19

Volgens de directeur van ECW, Yasmin Sherif, was de aanpak die gericht is op sterke samenwerkingsverbanden ook in staat om tijdens de eerste vier maanden van 2020 60 miljoen dollar op te halen en te verdelen onder 33 landen waar kinderen hard werden getroffen door het sluiten van scholen vanwege de COVID-19-pandemie.

‘ECW en de partners werken hard om nog extra middelen te vinden’, zegt Sherif. De organisatie berekende dat ze nog extra 310 miljoen dollar nodig hebben om noodonderwijs te kunnen aanbieden aan kinderen die door COVID-19 afgesloten zijn van school.

Een van die kinderen is Humaira die nog steeds wacht op de opstart van haar beloofde school. Online onderwijs is niet doorgedrongen tot in het vluchtelingenkamp, dus Humaira kan niet veel anders doen dan wachten tot de pandemie is gaan liggen.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.