bouwt aan de toekomst met opium

Wat kunnen we anders doen? zegt Gul. We staan met de rug tegen de muur. Het is de enige manier om voor onze gezinnen te zorgen. Het geeft ons eten en een dak boven ons hoofd en stelt ons in staat om onze kinderen uit te huwelijken.

Vooral in het grensgebied tussen Afghanistan en Pakistan zorgt de kweek van papavers, de grondstof voor opium en heroïne, voor levensnoodzakelijke gezinsinkomsten. Zoals elders in het land, investeren de boeren de opbrengst van hun oogst in de reconstructie van hun huizen, in de uitbreiding van hun veestapel, en de ondersteuning van hun gemeenschappen. De meeste telers zien geen alternatief voor de papaverkweek omdat geen enkel ander gewas in staat is hun gezin te voeden.

In 2000 bande het Taliban-regime de productie van opium en dus ook de papaverkweek, daarbij gesteund door het drugscontroleprogramma van de Verenigde Naties. Voordien produceerde het land meer dan 70 procent van de wereldwijde opiumoogst, en ongeveer 80 procent van de witte opium voor de Europese verkoop. Na de ban verschrompelde de opiumproductie tot minder dan tien procent van de voormalige kweek. Die evolutie is nu opnieuw omgekeerd. Tegenover vorig jaar is de opiumproductie met maar liefst 657 procent gestegen, aldus deskundigen van de Verenigde Naties.

Afghanen die naar Pakistan gevlucht waren om daar door hard labeur in steenovens wat centen te verdienen, keren nu terug naar hun thuisland. Het perspectief van betere verdiensten door de papaverkweek is aanlokkelijk. De overheid van Afghanistan lijkt niet in staat of niet geïnteresseerd in de uitroeiing van de teelt. Opium blijft één van de belangrijkste exportgoederen van het land.

Eén van de telers die anoniem wil blijven, zegt dat hij door de papaverteelt vijf keer meer kan verdienen dan in de Pakistaanse steenovens. Pakistan blijft vooralsnog de woonplaats van miljoenen Afghaanse vluchtelingen maar meer dan naar schatting een half miljoen van hen zijn sinds de val van de Taliban al teruggekeerd.

Afghanistan heeft de voorbije drie jaar reeds 3400 ton opium geproduceerd, zo stelt een recent rapport van de Verenigde Naties. Papavers genereren ongeveer acht maal zoveel inkomsten per hectare als tarwe. De bloemen vragen minder water en werk en verdragen slecht weer en droogte beter dan voedselgewassen. Geen wonder dus dat ze als hemels manna zijn voor de kleine boeren, die vaak uitgebreide families van 15 tot 25 mensen moeten onderhouden. Ik heb slechts 2,5 hectaren grond en de stukken zijn verdeeld in kleine porties zodat ik ze niet kan bewerken met moderne landbouwmachines. Maar ik kan er wel makkelijk papavers op kweken, vertelt een andere boer uit Ghani Khel. De oogst levert me een gemiddelde prijs van 180 euro per kilo op. Soms heb ik geluk en rijf ik 20 kilo binnen. Er is gewoon geen ander gewas dat hier tegenop kan.

De Afghaanse opiumproductie is jaarlijks goed voor 80 tot 160 miljard euro, een derde van de wereldwijde inkomsten uit illegale drugs, zo schatten de Verenigde Naties. Maar zelfs al ligt het goedje in de markt, dan nog bouwen de boeren een voorraad op. Er is hier meer voorraad in de dorpen dan ik het laatste jaar kon verkopen, onthult een dealer. Aan wie hij zijn goederen slijt, daarover wil hij geen verdere details kwijt.

Fida Hussain

xml=3

Ref: ap if dv