Marihuana geeft aidspatiënten opnieuw zin om te eten

In de veertien landen die samen de Ontwikkelingsgemeenschap van Zuidelijk Afrika uitmaken is de productie, verkoop en consumptie van “dagga” illegaal. In de bergachtige provincie Hhohho in Swaziland heeft niettemin 70 procent van de boeren ergens een perceeltje cannabisplanten verstopt. De politie slaat onverbiddelijk toe en verbrandt de in beslag genomen marihuanaoogst in grote brandstapels, waarbij steeds de pers wordt uitgenodigd.

In de gegeven juridische context is een eenvoudige legalisering van recreatief cannabisgebruik niet haalbaar. In de medische wereld gaan echter steeds meer stemmen op om een oogje toe te knijpen voor terminaal zieke aidspatiënten. Enkele argumenten zijn terug te vinden in de publicatie “Aids Africa: a Continent in Crisis” van de in Zimbabwe gevestigde South African HIV and AIDS Information and Dissemination Service (SAfAIDS).

“Excessief gebruik van marihuana is niet aan te raden”, zo schrijft auteur Helen Jackson. “Anderzijds zorgt marihuana voor relaxatie, gaat het krampen en misselijkheid tegen en bevordert het een algemeen gevoel van welbehagen. Bovendien stimuleert het de honger en helpt het patiënten weer op hun gewicht te komen”.

Jackson merkt op dat marihuana in Nederland, Canada en de VS-staten Californië en Arizona al voor de behandeling van aidspatiënten wordt gebruikt. De ziekte maakt hen misselijk en de geneesmiddelen bederven de eetlust, net op een moment dat de patiënt aan gewicht en kracht moet winnen om de medicijnen te laten werken.

Het rapport laat ook een man met hiv aan het woord: “Als kind kreeg ik in Zuid-Afrika steeds weer te horen is dat dagga gevaarlijk en verslavend is en tot mijn onherroepelijke ondergang zou leiden. Dat was voor aids in mijn leven opdook. Pas toen ik de zwaar toxische geneesmiddelen tegen mijn ziekte moest innemen, ontdekte ik de heilzame werking van dit door God geschonken medicijn”.

Harvard-professor Lester Grinspoon liet zich in een commentaar in het Journal of the American Medical Association lovend uit over de “merkwaardige gebruiksveiligheid” van marihuana. “Er bestaat geen levensbedreigende overdosis en het middel is minder verslavend of schadelijk dan de medicijnen die nu worden gebruikt als spierverslappers of pijnstillers”, zo schreef Grinspoon.

Hannie Dlamini is de eerste hiv-patiënt die in Swaziland openlijk uitkwam voor zijn ziekte. Als voorzitter van de Swaziland AIDS Support Organisation (SASO) vindt ook Dlamini dat aidspatiënten toegang moeten krijgen tot de lokale illegaal gekweekte marihuana. “Er bestaat een synthetisch medicijn op basis van de plant, Marinol, die is ontdaan van alle psychoactieve ingrediënten. We kunnen het hier echter niet krijgen, tenzij aan astronomische prijzen. Tegelijk groeit het spul hier overal in de heuvels. Enig pragmatisme in het debat over decrimininalisering kan geen kwaad”. (MC/MM)