Uruguay gaat bodemschatten onderzoeken

Tientallen jaren lang hadden geologische studies weinig prioriteit in Uruguay, een land dat drijft op de landbouw. Uruguay heeft geen bergen, vulkanen of geologische breuklijnen.

Met de komst van Aratirí, een dochteronderneming van het Indiase mijnbouwbedrijf Zamin Ferrous, werd het land gedwongen zich te heroriënteren. Aratirí is van plan jaarlijks 18 miljoen ton ijzererts te winnen uit een open mijn in het district Valentines, 234 kilometer ten noorden van Montevideo.

Het plan heeft in het kleine land, dat is ingeklemd tussen Argentinië en Brazilië, geleid tot een verhit debat. Toen de nieuwe wet die grootschalige mijnbouw moet reguleren in september werd goedgekeurd, klaagden velen erover dat de wet op maat gemaakt was voor Aratirí. Pas eind oktober besloot de linkse Breed Front-regering tot een internationale aanbesteding voor geologisch onderzoek in het land.

Private bedrijven

Pier Rossi, hoofd van het nationale Bureau voor Mijnbouw en Geologie, Dinamige, zegt dat Uruguay tot nu toe de zoektocht naar mineralen heeft overgelaten aan private bedrijven.

De nieuwe mijnbouwwet richt zich op “grootschalige mijnbouw”, waaronder projecten worden verstaan die 400 hectare of meer in beslag nemen, met een investering van minimaal 80 miljoen euro, of jaarlijkse inkomsten van minimaal 80 miljoen. Mijnbouw waarbij schadelijke chemische producten worden gebruikt of die jaarlijks meer dan 500 Gigawatt of meer elektriciteit gebruiken, kunnen ook worden aangemerkt als ‘grootschalig’.

Doel van het onderzoek is erachter te komen welke waardevolle mineralen Uruguay heeft, voordat private bedrijven dit werk hebben gedaan, zegt Rossi. “Pas als die informatie beschikbaar is, kan de overheid op gelijke voet onderhandelen met bedrijven.

Maar zelfs als de resultaten van het onderzoek er zijn, is het moeilijk voor de overheid om inzicht te krijgen in wat de bedrijven doen, zegt Leda Sánchez, hoogleraar geologie aan de Universiteit van de Republiek. “De staat is verantwoordelijk voor een goede gang van zaken. Maar we zitten in een vicieuze cirkel: zonder goede geologie, kan er geen goede mijnbouw bestaan”, zegt Sánchez. Zo blijkt het niet mogelijk te zijn goede saneringsplannen op te stellen, voor het moment dat bedrijven stoppen met hun werk in een bepaalde mijn.

Sánchez zet ook vraagtekens bij de “enorme volumes” ijzererts die Aratirí zou gaan winnen. Volgens haar is de voorraad in werkelijkheid klein. “Het lijkt veel, omdat wij een klein land zijn dat niet gewend is aan mijnbouw. Uruguay blijft een veeteeltland”, zegt ze.

Universiteit

De Kamer voor Mijnbouwindustrie zegt de meeste problemen te hebben met het feit dat er pas een vergunning wordt gegeven als bedrijven al geïnvesteerd hebben in onderzoek. In het verleden werden vergunning al voor die tijd verstrekt. Volgens de Kamer levert slechts 1 op duizend onderzoeken iets op.

Sánchez vindt dat de bedrijven die naar goud, kalksteen, ijzererts en andere mineralen zoeken, moeten bijdragen aan de Universiteit van de Republiek, die overigens geen graad in mijnbouw aanbiedt. “Onze geologiestudenten komen bij hen terecht. Wij zijn niet voorbereid op de komst van extra studenten.”

Ze klaagt erover dat de overheid een wet op grootschalige mijnbouw heeft aangenomen, maar dat het budget voor haar faculteit, die al te weinig geld zou krijgen, gelijk is gebleven.