Wevers doorbreken stilte na tsunami

Samen met haar man en haar moeder heeft Bashira weer enkele weefgetouwen in gebruik genomen die niet zwaar hadden geleden onder de verwoestingen die de tsunami had aangericht. Uit wit, roze, helblauw en geel garen weven ze nu nieuwe sari’s, lendendoeken en hemden.

Naast het huis van Bashira, dat gedeeltelijk is hersteld, staan witte tenten waarin dakloze dorpelingen een onderkomen hebben gevonden. Verderop is nog meer te zien van de chaos die de vloedgolven op 26 december aanrichtten. Dicht bij de zee is Maruthamunai herschapen in een eindeloze strook met resten van verwoeste huizen, hopen puin en verwrongen dakbedekking. Ongeveer 2.300 van de 20.000 inwoners van het dorp verloren de ochtend van 26 december het leven.

Zeven weken bleef het stil in Maruthamunai, maar toen waren de eerste weefgetouwen weer te horen. We moesten weer gaan weven, want dat is ons beroep, zegt Bashira. Haar familie weeft al drie generaties lang, en de ouders geven hun vaardigheden door aan hun kinderen. Weven helpt ook om de verschrikkingen van de tsunami te verwerken, zegt Bashira. Ze werkte net aan een sari toen het zeewater op 26 december haar huis binnenspoot. De familie vluchtte, maar in de chaos verloor Bashira haar acht jaar oude dochtertje uit het oog. Drie dagen later vonden we haar gelukkig levend terug in een boeddhistische tempel zo’n 20 kilometer van hier. We hebben het allemaal overleefd, maar zoveel andere mensen zijn gestorven.

Abdul Aziz, een van de dorpsoudsten van Maruthamunai die de noodhulp en de heropbouw coördineert, hoopt dat tegen volgende maand nog eens 25 wevers weer aan de slag zullen zijn. Wie kan, krijgt hulp. Weven is de ruggengraat van de economie van Maruthamunai. De Maruthamunai Development Company (MDC), een ontwikkelingsinitiatief waarin de dorpelingen zelf participeren, heeft de wevers die hun getouwen weer herstellen, gratis garen beloofd.

Maruthamunai is een van de weinige plaatsen aan de oostkust van Sri Lanka waar nog veel ambachtelijke wevers actief zijn. De inkomsten uit de weverij vormen een welgekomen aanvulling op wat de visserij oplevert, nog een belangrijke pijler onder de kusteconomie. Aan de weefgetouwen nemen zowel vrouwen en mannen plaats, en de productie gaat het hele jaar door, zelfs tijdens het onweer dat traditioneel gepaard gaat met de moessontijd van november tot april.

De nieuwe start van de wevers in Maruthamunai gaat niet onopgemerkt voorbij in andere delen van het land. Niet-gouvernementele groepen bezoeken het dorp om zich te laten inspireren door de daadkracht van de dorpelingen. We beginnen ook bestellingen te krijgen van buitenlanders, zegt Aziz. En de regering heeft gezegd dat ze het dorp wil ontwikkelen tot een centrum van ambachtelijk weefkunst. (PD)