Sexueel overdraagbare punten

Seksueel overdraagbare punten

‘Je mag kiezen’, zei de universiteitsprofessor aan de studente toen die in zijn bureau binnenkwam om haar examen af te leggen: ‘met condoom krijg je een 12/20 voor je examen, zonder condoom wordt het een 16/20, een weigering kost je een tweede zit’.
En, wat doe je dan als studente?
Bij het zien van m’n verontwaardigde blik, begon Christelle te schaterlachen. ‘Mais oui,maar ja, dit is dagelijkse kost’ . ‘Hoe zo, dagelijkse kost?’ ‘Maar natuurlijk’, zegt ze. ‘In al de universiteiten gebeurt dit. Het is wel frequenter aan de staatsuniversiteiten maar bij de katholieken en protestanten heb je dit probleem ook maar het gebeurt zelden in de bureau van de professor.’

Laat ons bidden Heer. Leid ons niet in bekoring.
‘Ik heb het ook al meegemaakt’, vertelde Christelle. ‘De professor wist m’n kamer te vinden, en kwam de zondagmorgen om 7 uur aankloppen. Hij gaf me geld en zei: ‘dit is geld om condooms te kopen. Deze namiddag moet je om 4 uur in dit bepaald hotel zijn’. Met een autoritaire stem en een houding die geen tegenspraak duldde nam hij afscheid. Hij belde me verschillende keren op gedurende de dag, en telkens antwoordde ik dat ik niet kan komen, want het is zondag en ik neem deel aan een bidsessie. Natuurlijk een grote leugen maar ik vond het een goede uitvlucht.Ik ben niet gegaan naar het hotel.’
‘De maandag nam hij me apart na de les, hij was razend. Weet je wel wat die kamer me gekost heeft? En ik heb mijn zondag opgeofferd voor jou en je doet me dit aan! Maar let op, ik ken je familienaam en het volgende examen zal slecht af lopen voor jou.’
‘Ik heb me rot geblokt voor zijn examen’, vertelde ze me, ‘en ik haalde juist de helft’. ‘Maar ik ben de enige niet die dit heeft meegemaakt met die professor.We kunnen er helaas niets aan doen.Want de verantwoordelijken doen het zelfde.’

Hoger, lager!
Voor de meisjes in het hogere en lagere onderwijs bestaat het principe ook van de seksueel overdraagbare punten. Tijdens de periode van het staatsexamen is dit probleem het grootst. Het staatsexamen is een eindexamen dat alle leerlingen in het zesde middelbaar afleggen in Congo. Voor vele leerlingen is dit het enige diploma dat ze ooit in handen zullen hebben. Daardoor zijn ze een gemakkelijke prooi voor de chantage van de leerkrachten. Je examen kan ingevuld worden door een leerkracht of een surveillant mits seksuele betrekkingen.
Dit systeem wordt ook toegepast voor de gewone examens gedurende het jaar. Verschillende mensen vertelden me dat zelfs jonge meisjes van 12 jaar er aan ten prooi vallen .En de daders geven gewoon verder les alsof er geen vuiltje aan de lucht is.

Financieel overdraagbare punten (FOP)
Voor de jongens en een zeer kleine minderheid van de meisjes is er een ander middel die de professoren en leerkrachten gebruiken om geld te ronselen.In functie van het belang van de cursus, kan een goed resultaat je $10 tot $50 kosten.Je betaalt het op voorhand bij een schriftelijk examen of rechstreeks tijdens het mondeling examen. Een student vertelde me dat aan de staatsuniversiteiten dit schering en inslag is.
‘Met geld kan je dus de facto je diploma kopen. En zo kan er een dokter aan je ziekenbed staan die via FOP aan zijn diploma geraakte en dus geen degelijke kennis heeft om je te behandelen. Je zou voor minder schrik hebben ’ zei Dieu-Merci.’Ach’, verzuchtte hij, ‘alles is hier te koop in dit land.’ ‘De corruptie is zodanig wijd verspreid dat het bijna onmogelijk is om er tegen te vechten.’
‘Inderdaad’, beaamde Christelle, ‘heb je al gehoord van de auteursrechten?’ ’ Aan het einde van het lesgeven, vraagt de professor aan alle studenten eenmalig een bepaalde som.’ Dit heeft niks te maken met de auteursrechten zoals in België. Het zijn eigenlijk spreekrechten: een soort SABAM. En je moet betalen, want anders slaag je niet voor het examen. De lijst met wanbetalers wordt gecheckt tijdens het verbeteren van de examens. Kost: $1 tot $10 per persoon.

De vis begint te rotten vanaf de kop.
‘Wat is de oplossing? Is het niet mogelijk om met al de meisjes en jullie presidente van de faculteit een brief te schrijven om dit aan te klagen? ’ vraagde ik aan Christelle. ‘Schrijven aan wie? De autoriteiten doen er ook aan mee dus gaan die zeker niet hun collega berispen of ontslaan. Bovendien , een aantal meisjes draaien mee in het systeem en willen er niet over praten. Dus ja, er is geen structurele oplossing, je poogt enkel aan de professor te ontsnappen wanneer hij je avances doet. En soms moet je het academiejaar hervatten.Dit is de prijs die je betaalt.”Wij zijn niet meer verontwaardigd, je geraakt eraan gewoon omdat het zo frequent is. Soms lachen we er zelfs mee.’
Recentelijk was er een debat op Radio Okapi bij het openen van het nieuwe schooljaar over het fenomeen van de seksueel overdraagbare punten.Het was tijdens die uitzending dat ik die wijdverspreide uitdrukking hoorde.Dit vreselijk probleem maakt deel uit van de dagdagelijkse strijd die geleverd wordt. Spijtig dat het niet meer aandacht krijgt. Het is verbazend in een land waar er veel NGO’s en mensenrechtenorganisaties vechten tegen seksueel geweld.
De bescherming van de meisjes tijdens hun studies tegen het machtsmisbruik van hun mannelijke leerkrachten, professoren is bijna onbestaand. Ook dit is een vorm van seksueel geweld.