Actievoerders vragen meer openheid van Aldi en Lidl

De Schone Kleren Campagne is een samenwerking tussen verschillende ngo’s en vakbonden. Het is vijftien jaar geleden opgericht in Nederland en heeft als doel de arbeidsomstandigheden van de toeleveringsbedrijven in de kledingsindustrie te verbeteren.
Na acties bij onder meer C&A, H&M en Levi’s werden er woensdag en donderdag acties gehouden aan Aldi en Lidlfilialen in de vijf Vlaamse provincies. ‘De actie was niet gericht tegen de winkelketens zelf, maar het is een sensibiliseringsactie naar de klanten toe’, vertelt Ronny Vandekerkhof van ACV-Limburg.
Klanten van de supermarkten kregen vandaag een sleutelhanger met een jeton voor winkelkarretjes en een pamflet met uitleg van de actie. Daarnaast werden ook auto’s verstopt onder hoezen met als slogan Hebben Aldi en Lidl iets te verbergen?.
‘De reacties waren over het algemeen positief, maar er waren ook onverschillige reacties. Net daarom zijn dit soort acties zo belangrijk, om de mensen te informeren’, vertelt Vandekerkhof. ‘Ik had er een beetje schrik voor in het begin omdat er op het internet veel negatieve reacties waren, maar de algemene sfeer was verbazend positief’, aldus Ann Agon van het BBTK Oost-Vlaanderen.

Openheid

‘We vragen dat de directie van de winkels meer openheid en transparantie geeft over hun aankoopbeleid, zodat we zelf kunnen vaststellen of hun toeleveringsbedrijven de wetten op arbeid respecteren. Nu verschuilen ze zich altijd achter hun lidmaatschap van het BSCI (Business Social Compliance Intiative, een organisatie opgericht door bedrijven om de sociale omstandigheden in de globale toeleveringsketen te verbeteren, nvdr)’, vertelt Vandekerkhof
Agon geeft hem gelijk: ‘Ze weigeren alle aanvragen tot gesprek. Tijdens de actie hadden ze pamfletten aan de kassa’s klaarliggen voor de klanten. Daarin stond dat ze met alles in orde zijn en dat ze lid zijn van het BSCI. Toch zijn die pamfletten een stap vooruit, het is de eerste keer dat ze reageren. Wij vragen niks anders dan dat ze de klanten en ons informeren. Het is nu eenmaal belangrijk dat er geïnformeerd wordt, dat hebben we ook tijdens onze acties gemerkt.’

Schrijnende toestanden

De toeleveringsbedrijven van vele westerse modemerken en modeketens bevinden zich in de Derde Wereld. Zuid-Azië is een belangrijke regio voor de kledingsindustrie met landen als Bangladesh, Sri Lanka en China. Door de druk om snel en flexibel te produceren, schieten de wettelijke arbeidsvoorwaarden er vaak bij in en vindt men er vaak schrijnende toestanden.
‘Er is geen correcte verloning, zeker niet voor de overuren. Vakbonden zijn niet toegelaten of worden zeer sterk tegengewerkt. Verschillende mensen werden ontslagen omdat ze opkwamen voor hun rechten en die van hun collega’s’, vertelt Ann Agon. ‘We zijn ook wel realistisch genoeg om te weten dat het niet van vandaag op morgen kan veranderen door die acties. Maar zo houden we wel druk op directies en ondernemingsraden om dingen aan te passen.’
‘Winkels kunnen er voor zorgen dat de arbeidsomstandigheden verbeteren, maar dan moeten ze wel willen. Ze kunnen toeleveringsbedrijven onder druk zetten en soms ook overheden. We weten allemaal dat multinationals vaak veel macht hebben’, besluit Ronny Vanderkerkhof.
Gevraagd naar een antwoord stelde Aldi: ‘We zijn in de eerste plaats een voedingsdistributeur. Er is geen enkel [kleding]bedrijf dat enkel voor Aldi produceert of laat produceren. Ons lidmaatschap van het BSCI en ons engagement om enkel bij BSCI-leden aan te kopen tonen aan dat Aldi wel degelijk bekommerd is om de sociale omstandigheden in de productielanden.’
Lidl was niet bereikbaar voor commentaar.