Liberia worstelt met registratie kiezers

Toen Camara, die tot het islamitische volk van de Mandingo’s behoort, zich in januari wilde laten registreren als kiezer, werd zijn verzoek afgewezen. De Nationale Kiescommissie oordeelde dat hij uit Guinee kwam. “Ze zeiden dat mijn naam met een ‘C’ begint en dat dat in Liberia altijd met een ‘K’ is.” Hoewel hij veertien jaar lang in Guinee heeft gewoond, tijdens de burgeroorlog, is hij daar nooit genaturaliseerd. “Ik ben een Liberiaan en geen inwoner van Guinee.”

Zweren

Veel mensen in Liberia zijn ontheemd, daarom is het in 2004 een stuk makkelijker gemaakt voor kiezers om zich te laten registreren. Wie geen paspoort of ander identiteitsbewijs heeft, mag een traditionele leider meenemen, of twee getuigen die al geregistreerd zijn, om te zweren dat de persoon Liberiaan is.

Mohammed Karnay, een 29-jarige Mandingo, had in Ganta, een stad in Nimba County in het noorden van het land, zijn oom meegenomen. “Mijn documenten waren allemaal vernietigd in de oorlog. Maar ik werd toch afgewezen.” De Kiescommissie vertrouwde het niet dat hij geen Liberiaans Engels sprak, maar het is een feit dat de meeste Mandingo’s vooral hun eigen stamtaal spreken.

“Heel veel van onze mensen zijn afgewezen”, zegt Korkesi Jabateh, de islamitische jeugdleider in Nimba County. Een aantal kan hij echter niet geven, omdat veel mensen zich niet officieel hebben gemeld.

De International Crisis Group (ICG) heeft de regering onlangs opgeroepen met een antwoord te komen. “De regering en de Kiescommissie moeten contact leggen met moslims om spanningen weg te nemen die zijn ontstaan toen sommige mensen met islamitische namen niet werden geregistreerd, omdat ze Mandingo zouden zijn, en niet Liberiaans”, schreef het rapport. “De moslimgemeenschap, vooral de jeugd, is steeds bitterder over deze geïnstitutionaliseerde discriminatie.”

Tevreden

De Kiescommissie zelf is juist tevreden dat niet-Liberianen er zo goed uitgefilterd zijn. “Ik ben me ervan bewust dat er grensregio’s zijn die als probleemgebied worden gezien”, zegt Samuel Cole, directeur onderwijs van de Kiescommissie. “Tijdens de registratie zijn er soms niet-Liberianen over de grens gekomen om zich te registreren.” Volgens hem was de screening van zijn organisatie “niet op een specifieke stam gericht” en had het daarom ook geen zin om, zoals de ICG heeft verzocht, een speciale etnische groep te benaderen.

Maar Princeton Monmia, het hoofd van de Kiescommissie in Saniquellie, de hoofdstad van Nimba, erkent wel dat het heel lastig is om Mandingo’s te registreren. Volgens hem lijken ze erg op Mandingo’s uit Guinee, in tegenstelling tot andere stammen die zich onderscheiden doordat ze Liberiaans Engels spreken. Mensen mochten familieleden meenemen om te bewijzen dat ze uit Liberia kwamen, en als ze dat niet deden, werden ze ondervraagd — met hulp van de immigratiedienst.

In zijn staf had hij echter geen Mandingo’s opgenomen — “Ik spreek de taal niet”, aldus Monmia. Maar de mensen op zijn kantoor hebben hun werk “perfect” gedaan, vind hij. “De mensen die de vragen niet konden beantwoorden, hebben we afgewezen. Dat waren geen Liberianen.”