Het volk had honger om te stemmen en heeft gekozen voor verandering. Vooral de centrum-linkse partij ‘Communist Party of Nepal – Unified Marxist Lenist’ (CPN-UML) krijgt zware klappen. Meteen nadat bekend werd dat hun leider Madhav Kumar Nepal in zijn eigen kiesdistrict van een relatief onbekende Maoïst verloor nam hij ontslag. De partij nam de laatste jaren een belangrijke brugfunctie in tussen de Maoïsten aan linkerzijde en de Nepali Congress aan de rechterzijde.
EU en Jimmy Carter tevreden
Jan Mulder, hoofd van de EU observatiemissie, verklaarde in een persconferentie dat de EU tevreden is over het verloop van de verkiezingen. Over de campagne voordien was hij minder te spreken, maar Mulder bleef ver van een negatief advies over de vrijheid en eerlijkheid in zijn geheel. Ook zijn collega Joseph Borrell benadrukte de positieve stemming en vergeleek die met de eerste vrije verkiezingen in Spanje na de dictatuur van Franco.
Jimmy Carter roept de VS op om de overwinning van de Maoïsten te erkennen. Volgens hem hebben de Nepalezen door vreedzaam te stemmen “een voorbeeld voor de wereld gegeven.” Ondanks het feit dat de Maoïsten al meer dan twee jaar de wapens hebben neergelegd, beschouwt de VS hen nog steeds als een terroristische organisatie.
Maoïsten aan zet
Als de Maoïsten een absolute meerderheid halen is de kans reëel dat andere partijen of het leger zich niet zomaar zullen neerleggen. Beschuldigingen van fraude en eisen tot een nieuwe stemming komen nu al uit verschillende hoeken van het land. Veel zal afhangen van de mate waarin de winnaars bescheiden blijven en flexibiliteit aan de dag leggen.
Met de Maoïsten op kop is er op straat zowel euforie als angst. Ram Gaitra baat een internetcafé uit. Hij vreest dat de Maoïsten hem zwaarder zullen belasten, “maar als dat geld naar de ontwikkeling van Nepal gaat ben ik tevreden”. Ram heeft hoge verwachtingen: hij geeft de Maoïsten twee jaar de tijd om voor voldoende elektriciteit en betere wegen te zorgen.
Ondertussen maakt de leider van de Maoïsten, Prachanda, zich op om de eerste president van Nepal te worden. In zijn kiesdistrict haalt hij bijna het dubbele van zijn dichtste tegenstrever. Na tien jaar burgeroorlog en twee jaar politiek zal hij de titel van meest succesrijke Maoïstische beweging van de 21e eeuw op zijn naam schrijven.
Toen zaterdag bleek dat de Maoïsten 24 van de eerste 38 zetels binnen haalden barstte alvast een overwinningsfeest uit in de straten van Kathmandu. Het feest werd brutaal verstoord door een zwaar onweer. Voor de oudere, vaak bijgelovige generatie reden genoeg om hun angsten te bevestigen.