'Irakese weerstand kan andere Arabische landen problemen besparen'

Er bestaat geen twijfel over dat de Amerikanen de oorlog zullen winnen, zegt Khafafi. Maar de manier waarop dat gebeurt, zal volgens hem de Amerikaanse politiek van de komende jaren in de regio bepalen. Volgens Khafafi hebben de VS het offensief tegen Irak geopend met het onverwacht snelle succes van hun campagne in Afghanistan in het achterhoofd. Als het regime in Irak even snel plooit zonder de invasiemacht zware verliezen toe te brengen, zal Washington algauw aan acties tegen Syrië en Iran beginnen denken, gelooft Khafafi. Alleen als er veel slachtoffers vallen aan beide zijden, kan de publieke opinie in de VS omzwaaien, wat een rem zou zetten op verdere plannen van de regering-Bush in de regio.

Bepalend voor de duur van de oorlog tegen Irak wordt de trouw van de Irakese troepen en de bevolking in het algemeen aan president Saddam Hoessein, oordeelt Abdulkhaliq Abdullah, een professor van de Universiteit van de Emiraten. Volgens Abdullah krijgt Saddam enkel actieve steun van ongeveer tien procent van de Irakese bevolking - mensen die deel uitmaken van of aansluiten bij de regerende elite of die uit opportunisme zijn kant hebben gekozen. Negentig procent van de Irakezen is Saddam niet gunstig gezind - hij wordt gehaat omwille van zijn wrede bewind. Maar dat wil niet zeggen dat negen van de tien Irakezen de Amerikaanse invasiemacht hartelijk welkom heten, waarschuwt de professor. Twintig procent is tegen de oorlog omdat die veel lijden meebrengt. Nog eens twintig procent is voor verandering maar haat de Amerikanen zo sterk dat ze liever iemand anders het werk hadden zien opknappen. Een andere vijfde deel van de bevolking dat tegen Saddam is, gelooft dat de oorlog zal uitlopen op buitenlandse bezetting om ‘s lands olierijkdommen in te palmen - zij gaan ervan uit dat een ‘bekende duivel nog altijd beter is dan een onbekende engel’. Dat betekent dat maar 30 procent van de bevolking de invasie steunt.

Volgens Abdullah, die vorige week als lid van een observatiemissie langs de grens tussen Koeweit en Irak reed, speelde het Irakese regime de afgelopen dagen op die gevoelens in. De bevolking krijgt volgens hem niet meer te horen dat ze voor Saddam moet vechten, maar wel tegen de Amerikaanse indringers. Dat kan het regime vooral meer steun opleveren bij de Iraakse islamisten, die traditioneel veel afstand hielden van de a-godsdienstige Baath-partij van Saddam Hoessein. Daarnaast zet Saddam ook in op de loyaliteit van Irakese stamhoofden, die hij na de eerste Golfoorlog in 1991 is beginnen te financieren en te bewapenen om op die manier een parallel leger te doen ontstaan.