Levenslang voor Argentijnse 'priester van de genocide'

Het proces tegen Von Wernich duurde drie maanden. Er kwamen meer dan 60 getuigen aan het woord. De rechtbank bevond de priester medeschuldig aan zes moorden, 31 gevallen van mishandeling en 42 gevallen van onwettige vrijheidsberoving.
Von Wernich was tijdens de dictatuur aalmoezenier van de gevreesde politie van de provincie Buenos Aires en bezocht er geregeld de clandestiene gevangenissen. Hij probeerde de gevangen er te overtuigen informatie prijs te geven om niet langer gefolterd te worden.
Eén van de slachtoffers van Von Wernich was de journalist en uitgever Jacobo Timerman. Diens zoon, Héctor Timerman, nu de Argentijnse consul in New York, getuigde tijdens het proces dat zijn vader zich herinnerde de priester gezien te hebben terwijl hij werd gefolterd.
De zeven doden die Von Wernich op het geweten heeft, waren leden van de rebellenbeweging Montoneros die in de jaren 70 actief was in Argentinië. Volgens gelijklopende getuigenissen troggelde Von Wernich geld af van hun verwanten. Hij beloofde hen dat hij de gevangenen naar het buitenland kon brengen om hen te redden. Maar volgens een getuigenis die de agent Julio Emmed in 1984 aflegde tegenover een onderzoekscommissie die zich met de verdwijningen tijdens de Vuile Oorlog bezighield, was Von Wernich aanwezig bij de moord op zeker drie van de Montoneros.
In zijn eindoordeel stelde rechter Carlos Rozanski dat de misdaden van Von Wernich neerkomen op “mensenrechtenschendingen en deel uitmaken van de genocide die plaatsvond tussen 1976 y 1983”. Verwanten van de slachtoffers en activisten applaudisseerden en juichten nadat het vonnis was voorgelezen.
Von Wernich is het eerste lid van de katholieke clerus in Argentinië dat zich moest verantwoorden voor zijn rol in de genocide van de jaren 70 en 80. Mensenrechtenorganisaties schatten dat de ‘Vuile Oorlog’ die het militaire regime in Argentinië voerde tegen politieke tegenstanders, aan 30.000 mensen het leven heeft gekost. Onder de slachtoffers bevonden zich ook veel priesters, nonnen, geëngageerde leken en zelfs een paar bisschoppen. Maar een groot deel van de katholieke hiërarchie stond achter het regime of verkoos te zwijgen.
Volgens Tati Almeyda van de mensenrechtenorganisatie Madres de Plaza de Mayo “erkent de katholieke kerk na dertig jaar nog altijd niet de verschrikkingen” die met haar medeweten plaatsvonden.
De Argentijnse bisschoppenconferentie verspreidde een verklaring waarin ze zegt “aangegrepen” te zijn “door de pijn die de betrokkenheid van een priester bij de zware misdaden veroorzaakt.” In de tekst roept de bisschoppenconferentie op tot verzoening en waarschuwt ze zowel voor straffeloosheid als voor haat en rancune.