Migranten hebben ook politieke impact op thuisland

De onderzoekers gingen de rol van migranten na in de politiek of bij burgeroorlogen in hun thuislanden Libanon, Sri Lanka, Liberia, Mozambique, Turkije en Marokko. In Libanon gebruikten migranten de rijkdom die ze in het buitenland vergaard hadden om zich te engageren in de politiek, vooral na het einde van de burgeroorlog in 1989, toen nieuwe politieke krachten gevormd werden. “Er is steeds meer bewijs dat migranten bijgedragen hebben aan de verbetering van de politieke instituten”, stelt het rapport.
Uit het rapport blijkt dat emigranten niet enkel terugkeren met geld, maar ook met nieuwe waarden, verwachtingen en ideeën die gevormd zijn tijdens hun verblijf in het buitenland;
De studie geeft daarvoor twee bekende voorbeelden: Ellen Johnson-Sirleaf van Liberia, die het eerste vrouwelijke staatshoofd in Afrika is, en Joaquim Chissano, de voormalige president van Mozambique. Johnson-Sirleaf, die haar studentenjaren in de Verenigde Staten doorbracht, was directeur voor het Regionaal Bureau voor Afrika in New York voor ze terugkeerde. Chissano, die geneeskunde studeerde in Portugal, vertegenwoordigde de Mozambikaanse onafhankelijkheidsbeweging in Parijs.

Burgeroorlog

Maar er zijn ook minder mooie kanten. Hoewel in de meeste gevallen de terugkerende migranten een constructieve bijdrage leverden, zijn er ook voorbeelden waar ze een burgeroorlog steunen. Op de vraag of migranten eerder constructief dan destructief zijn, antwoordde de Sri Lankese ambassadeur bij de VN, Palitha Kohona, dat Tamilmigranten een centrale rol speelden in het conflict dat het land dertig jaar lang in de greep hield en 70.000 doden eiste.
De Tamilgemeenschap in het buitenland, vooral in West-Europa en Canada, “was de belangrijkste inkomstenbron voor de oorlogsmachine van de Tamilrebellen, voor de aankoop van explosieven, wapens en landmijnen”, zegt Kohona. Groepen in het buitenland waren volgens hem goed voor naar schatting 300 miljoen dollar per jaar.
Volgens het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken worden wel meer rebellengroeperingen gesteund door uitgeweken landgenoten, zoals Hamas, de Gewapende Islamitische Groep (GIA) in Algerije en het IRA in Noord-Ierland, dat fondsen wierf onder Ieren in New York en Boston.