"Onze zee en de lagune zijn niet te koop"

De regering wil stukken zee, lagune of kust voor een periode van maximaal dertig jaar in exclusieve bruikleen geven aan privé-bedrijven die tot 80 procent in buitenlandse handen mogen zijn. Personen die zo’n gebied zonder toestemming binnendringen riskeren tot twaalf maanden gevangenisstraf of een boete tot 100.000 roepies (2.264 euro).
Artisanale vissers en milieuorganisaties vinden dat de zee niet mag worden verkocht. “We verkopen alles in dit land: onze lichamen, onze grond en nu ook de zee, blijft er nog iets over voor onszelf ?” vraagt Jack Bizali van de organisatie Kalipso.
Volgens milieuactivist Vassen Kauppaymuthoo kan de regering de zee niet verkopen, omdat in de grondwet staat dat de overheid geen eigenaar is van de zee: “Ik wil mijn kinderen later niet moeten uitleggen dat de zee en de lagune zijn verkocht aan privé-investeerders en dat ik me daar niet heb tegen verzet.”
De geplande viskwekerijen zouden teveel voedingsstoffen en chemicaliën in het water lozen, wat haaien aantrekt en zorgt voor vervuiling. Op termijn komen de inkomsten uit het toerisme daardoor in gevaar, zegt Kauppaymuthoo. Mauritius is de toeristische sector sterk aan het ontwikkelen en wil op korte termijn twee miljoen bezoekers per jaar lokken.
De regering van Mauritius wil van aquacultuur van de speerpunt te maken van de economische groei en het jaarlijkse inkomen per hoofd van de bevolking in de volgende zeven jaar verdubbelen tot 3900 euro. Dat kan alleen als er meer banen komen en de export meer geld in het laatje brengt.
“In Europa levert een ton suiker 500 euro op en een ton rode ombervis (Sciaenops ocellatus) 3500 euro”, zegt Cader Sayed Hossen, de voorzitter van de regeringscommissie voor de Democratisering van de Economie. “Voor het eiland is dit een grote potentiële bron van inkomsten.”
De enige visboerderij van Mauritius, de Ferme Marine de Mahebourg, produceert momenteel 1.000 ton vis per jaar op een gebied van twee hectaren. Dat is evenveel als de 2.000 artisanale vissers elk jaar bovenhalen op een oppervlakte van 243 vierkante kilometer.
De aquacultuur gaat het eiland 5.000 nieuwe banen en 25 tot 30 miljoen euro extra inkomsten opleveren, zegt Arvin Boolell, minster van Landbouw en Visserij. Er zijn twintig mogelijke gebieden voor viskwekerijen geïdentificeerd, die volgens een Franse studie samen 29.000 ton vis per jaar kunnen opleveren. “Alle projecten samen nemen nauwelijks 1 procent van het lagunegebied in beslag”, zegt Boolell.
Die argumenten maken weinig indruk op de tegenstanders. “Eén procent wordt al gauw 2 procent”, zegt Kauppaymuthoo. Ze vrezen ook dat hotels en vakantiedorpen de wet zullen aangrijpen om het exclusieve gebruikrecht te vragen van het strand en de zee voor hun deur.
Sociale organisaties als Lalit en Rezistans ek Alternativ vinden dat de ontwikkeling van de aquacultuur moet gebeuren door lokale, artisanale vissers en op een duurzame manier. Ook jachthavens voor de pleziervaart vinden in hun ogen geen genade. “Ze houden de vissers buiten, beschadigen het milieu en verzieken de relatie met de omwonenden”, zegt Lalit.
Minister Boolell benadrukt dat de globalisering Mauritius ertoe dwingt nieuwe economische activiteiten te ontplooien: “Aquacultuur en andere watergerelateerde ondernemingen horen daarbij. We moeten ons aanpassen aan de nieuwe globaliserende wereld of we gaan kopje onder.”