‘Kinderen zijn de grootste dupe van de klimaatcrisis’

Kinderen zijn de grootste dupe van de klimaatcrisis, maar tellen eigenlijk nauwelijks mee in de inspanningen tegen de gevolgen van de klimaatverandering. Dat zeggen Unicef, Save The Children en Plan International in een gezamenlijk rapport. 

Volgens cijfers van Unicef lopen meer dan een miljard kinderen wereldwijd een ‘extreem hoog risico’ op de gevolgen van de klimaatcrisis. Toch kan maar een fractie van de klimaatsteun door de belangrijkste wereldwijde klimaatfondsen geclassificeerd worden als steun voor kinderen, stelt het rapport.

Van alle miljarden die in de voorbije zeventien jaar zijn uitgegeven door de fondsen, voldoet maar 2,4 procent aan de criteria dat ze de klimaatimpact voor kinderen beperken, diensten voor kinderen veerkrachtiger maken en kinderen als motor van verandering steunen. Bovendien gaat dat waarschijnlijk nog om een overschatting, stellen de organisaties.

Onrechtvaardig

‘Kinderen, vooral degenen die al het slachtoffer zijn van ongelijkheid en discriminatie, hebben het minst gedaan om de klimaatverandering te veroorzaken’, zegt Kelley Toole van Save the Children. ‘Maar ze worden er wel het meest door beïnvloed. Klimaatfinanciering biedt een kans om die onrechtvaardigheid aan te pakken door meer rekening te houden met de behoeften en perspectieven van kinderen. Om de klimaatcrisis echt aan te pakken, moeten we kinderrechten centraal stellen in onze reactie en ervoor zorgen dat de stem van kinderen wordt gehoord.’

Kinderen zijn onevenredig kwetsbaar voor water- en voedselschaarste, door water overgedragen ziekten en de fysieke en psychologische trauma’s door extreme weersomstandigheden en klimaateffecten, zeggen de organisaties. Er zijn ook aanwijzingen dat veranderende weerpatronen de toegang tot basisdiensten zoals onderwijs, gezondheidszorg en schoon drinkwater in gevaar brengen.

Kinderen aan het woord

Het rapport laat kinderen van over de hele wereld ook zelf aan het woord. ‘In Chiredzi hebben we gezien hoe sommige meisjes niet door ondergelopen rivieren kunnen zwemmen om naar school of naar huis te gaan, terwijl jongens dat wel kunnen’, zegt een tienermeisje uit Zimbabwe. ‘Meisjes moeten tot 10 tot 15 kilometer lopen om de school te bereiken. Ze zijn al moe voordat ze aan de lessen beginnen.’

‘Wij kinderen zijn de toekomst, maar onze toekomst wordt gevormd door de acties van degenen die momenteel beslissingen nemen, en onze stemmen worden daarin niet gehoord’, zegt Maria Marshall, een dertienjarige Unicef-kindadvocaat en klimaatactivist uit Barbados. ‘Klimaatoplossingen financieren is een verplichting, maar ook hoe dat geld wordt besteed, is van belang. Er moet rekening worden gehouden met de behoeften en perspectieven van kinderen.’